اسکلت های بتنی جزو رایج ترین انواع ساختمان های مدرن به حساب می آیند. این نوع ساختمان ها معمولاً شامل یک چهارچوب یا یک اسکلت بتنی هستند. بخش های افقی سازه های بتنی شامل تیرها و بخش های عمودی آن شامل ستون ها هستند. این واقعیت وجود دارد که سازه های بتنی دارای عمر طراحی هستند بدین مفهوم که یک سازه بتنی برای عمری معین طراحی می شود گرچه این عمر ۵۰ یا ۶۰ سال باشد. بتن با گذشت عمر دچار افت و خزش می شود که نهایتا باعث تأثیر منفی در عملکرد سازه هنگام وقوع زلزله می شود. سازه بتن آرمه در واقع چهارچوبی است که از اجزای شدیداً به یکدیگر متصل تشکیل شده است. این نوع اتصالات با عنوان اتصالات لحظه ای شناخته می شوند. متداول ترین نوع پوشش کف در سازه های بتن آرمه را دال ها تشکیل می دهند. در بتن آرمه، دال به یک عضو سازه ای اطلاق می شود که ضخامت آن در مقایسه با دو بُعد دیگر آن کوچک بوده و برای انتقال بار در بام، کف های ساختمانی و پی ها به کار می رود.
با بتن ریزی علمی و باکیفیت نه تنها می توان به سازه خود دوام بخشید بلکه بتن می تواند زیبایی زیادی در معماری مدرن به بسیاری از پروژه های مسکونی و تجاری اضافه کند. استفاده از بتن ریزی در زمینه های مختلف را می توان بی انتها در نظر گرفت. در حالی که بتن مزایای بسیاری را ارائه می دهد، اما دارای معایبی نیز هست که در بعضی از مقیاس ها باعث خطرهای جانی می شود. فرایندهای نادرست و نگهداری بتن و نیز شرایط خاص آب و هوایی، می تواند چندین مشکل بتنی ایجاد کند که می تواند زیبایی و دوام را تحت تاثیر قرار دهد. مشکلات بتنی متفاوت هستند اما می توانند تغییر رنگ، انقباض، پوسته پوسته شدن و سایر مشکلات دیگر را شامل شوند. خوشبختانه با این حال، بسیاری از این مشکلات رایج در بتن ریزی راه حل دارند.